Potrzeby pracowników do 30. roku życia – podsumowanie warsztatów

Podczas uroczystego Zgromadzenia członków Małopolskiego Partnerstwa na rzecz Osób Młodych przeprowadzone zostały warsztaty pn. „Różnorodne (wiekowo) zespoły. Tym razem o potrzebach osób do 30. roku życia”.

Wzięły w nich udział dwie grupy uczestników, pracujące równolegle w oparciu o ten sam scenariusz. Blisko 2-godzinne warsztaty wypełnione były ćwiczeniami, które zapewniły intensywną pracę wszystkim uczestnikom.  Wszystko po to, aby zrealizować cel warsztatów, czyli zebrać informacje od osób w wieku do 30. roku życia, jak z ich perspektywy powinno wyglądać przyjazne środowisko pracy, w którym różnorodne wiekowo zespoły ze sobą współpracują oraz jakie mają oni doświadczenia i potrzeby.

Dzięki zaangażowaniu młodych osób powstał obszerny materiał, którego esencja została zaprezentowana Członkom Zgromadzenia Małopolskiego Partnerstwa na rzecz Osób Młodych. Przedstawione poniżej informacje stanowią niewątpliwie wskazówkę dla pracodawców jak można integrować zróżnicowane wiekowo środowisko pracy i co jest ważne dla młodych pracowników.

Za najważniejsze potrzeby w kontekście różnorodności wiekowej, młodzi ludzie uważają: zaufanie i otwartość, szacunek, możliwość zdania się na kogoś, potrzebę struktury, jasność, rozwój i postęp, współpracę, autentyczność i wiarygodność, równowagę między odpoczynkiem a aktywnością, uznanie, poczucie sensu, pieniądze, równość, elastyczność, przejrzystość informacji, bycie branym pod uwagę, otrzymywanie feedbacku, kreatywność, atmosfera. Warto podkreślić, że uczestnicy wybierali z katalogu zamkniętego jedną najważniejszą dla siebie potrzebę i jak widać powyżej niemal każda osoba wskazała inną potrzebę, co może świadczyć o ich różnych oczekiwaniach i doświadczeniach.

Pod koniec warsztatów przygotowano rekomendacje, składające się z najważniejszych wypracowanych przez uczestników elementów, w trzech obszarach:

1. „Podoba nam się to co już jest …..
2. „Bez żalu można zrezygnować …..
3. „Warto wprowadzić ….., bo dzięki temu zróżnicowane wiekowo środowisko pracy będzie przyjazne dla każdego”.

Ad 1. Z tego co podoba się młodym pracownikom w ich środowiskach pracy wymieniają: możliwość wymiany doświadczeń, wzajemne inspirowanie się i dzielenie się wiedzą oraz wsparcie ze strony kadry kierowniczej, zachęcanie do rozwoju, atmosfera w pracy i brak barier, równowaga między pracą a życiem codziennym, integracja i wspólne przerwy oraz aktywności poza pracą, wzajemny szacunek, możliwość zdania się na kogoś.

Ad 2. Młodzi z pełnym przekonaniem wskazali z czego bez żalu można byłoby zrezygnować i są to: sztywny czas pracy, dodatki za staż pracy, awanse zależne od stażu pracy, spotkania o utartych schematach, nepotyzm, zawyżone wymagania od kandydata, formalność językowa, uprzedzenia, niejawność wynagrodzeń, brak rotacji w pokojach, sztywny podział obowiązków.

Ad 3. Kreatywnie zaproponowali elementy, które można wprowadzić i są to: elastyczne godziny pracy i grafik, praca zdalna i hybrydowa, dofinansowanie szkoleń i kursów zagranicznych, wsparcie psychologiczne, superwizja zespołu, benefity pozapłacowe, „chill room” i spędzanie wspólnie czasu, integracja, sprawiedliwy podział obowiązków, nieformalna współpraca, sprawiedliwy podział płac, możliwość zmiany stanowisk.

Podczas warsztatów uczestnicy (w grupach) analizowali również (losowo wybrane) trudne sytuacje związane z różnorodnością wiekową. W sumie pracowali nad 18 takimi sytuacjami. Ich zadaniem było określenie problemu w konkretnej sytuacji, wskazanie jak można się czuć w związku z takim zdarzeniem oraz zaproponowanie możliwych rozwiązań. W krótkim czasie, jaki był przeznaczony na to ćwiczenie, wykazali się dużym doświadczeniem i kreatywnością. Z pewnością efekty tego ćwiczenia pokazują, że Ci młodzi ludzie są zaangażowani w swoich środowiskach pracy i nie są biernymi obserwatorami, ale pomimo niewielkiego stażu pracy potrafią radzić sobie w wielu niestandardowych sytuacjach zawodowych.

Na uznanie z pewnością zasługuje fakt, że tym młodym pracownikom zależało na tym, aby ich pracodawcy i przełożeni oraz współpracownicy mieli dostęp do efektów ich pracy warsztatowej.